Pedagogika 2014-2017
Czy chcesz zareagować na tę wiadomość? Zarejestruj się na forum za pomocą kilku kliknięć lub zaloguj się, aby kontynuować.

Wyklad 3- 05.03.2015

2 posters

Go down

Wyklad 3- 05.03.2015 Empty Wyklad 3- 05.03.2015

Pisanie by Admin Sob Mar 07, 2015 12:25 am

Wychowanie w waskim rozumieniu oznacza przede wszystkim ksztaltowanie charakteru jednostki, "w ktorym stala, silna, samodzielna, przedsiebiorcza i praktyczna wola jest skierowana na cele wartosciowe, w tym przede wszystkim na cele moralne"(B. Nawroczyńsk). A zatem, wychowanie takie sprzyja glownie konstruktywnym przezyciom emocjonalno-motywacyjnym jednostki oraz jej zachowaniom i postawom spolecznie i moralnie poządanym.

  • Wedlug J. Szczepańskiego (1972) "wychowanie - to intencjonalne ksztaltowanie osobowosci dokonywane w ramach stosunku wychowawczego miedzy wychowawcą i wychowankiem, wedlug przyjetego w grupie idealu wychowawczego"

S.kunowski(1993) definiuje wychowanie poprzez wyznaczenie ram dla tego zjawiska, do ktorych zalicza:

  1. starsze pokolenia spoleczenstwa


  1. ich system kierujacego dzialania na mlodziez

ideal nowego czlowieka
przyszly ksztalt zycia jako cele do osiagniecia

W tych ramach odbywa sie wlasnie wychowanie jako ukierunkowany wszechstronnie rozwoj mlodziezy w zakresie ksztaltowania pelni jej osobowosci, jak tez przygoowania do zycia w spoleczenstwie. Odbywa sie więc wychowawcze wprowadzenie ze stanu naturalnego do wyzszego stanu kulturalnego, a to na skutek dokonywania sie wewnetrznej przemiany dyspozycji psychicznych czlowieka, powodujacej to, ze w procesie personalizacji nastepuje zmiana postawy egoistycznej na gorujaca postawe altruistyczna.

Uproszone definicje wychowania okreslaja ten proces jako:

  • celowe sterowanie procesem uczenia sie czlowieka


  • oddzialywanie na wszechstronny rozwoj osobowosci


  • dzialanie wywierajace na czlowieka okreslony wplyw


  • zjawisko przenikajace cale zycie spoleczne


  • dorastanie do zadan


  • kierowanie rozwojem itp. (por. R.Miller, 1981, H. Muszynski, 1988, K. Olbrycht 1987)


Na ogół wychowanie utozsamia sie ze swiadomym wywieraniem wplywu na wychowanka celem przyswojenia lub utrwalenia pozadanych spolecznie i moralnie cech jego osobowosci(M.Łobocki)

Swoistym rodzajem wychowania jest samowychowanie, ktore wystepuje w sytuacji, gdy czlowiek wobec samego siebie podejmuje czynnosci wychowawcze, czyli okresla cele wychowania, ustala zadania, dobiera metody postepowania oraz kontroluje je i ocenia.
Samowychowanie ma charakter wtórny, poniewaz jest zwykle nastepstwem wczesniejszych zewnetrznych wplywow wychowawczych(za.E.Dąbrowska 1996)

Wychowanie jako oddzialywanie bezposrednie lub posrednie(za: M.Łobocki 2003)
-Deinicje wychowania mozna podzielic ze wzgledu na to czy wywiera ono bezposredni czy tez posredni wplyw na rozwoj dzieci i mlodziezy, tzn. czy w wychowaniu mamy do czynienia z bezposrednia czy raczej posrednia interwencja w rozwoju, zgodnie z zalozonymi celami wychowawczymi.
-Bezposrednia, a wiec z gory ukierunkowana interwencja w rozwoj czlowieka, jest dostrzegana zwlaszcza przez rzecznikow tzw. socjologizmu, a interwecja posrednia przez zwolennikow naturalizmu.
-Socjologizm uwydatnia zwiazane z wychowaniem oddzialywania zewnetrzene na wychowanka, a naturalizm odzialywania niejako od wewnatrz, tj. poprzez okazywanie glebokiego respektu dla jego spontanicznego (naturalnego) rozwoju.
-Wychowanie zgodnie z zalozeniami socjologizmu jest wiec bezposrednim odzialywaniem na dzieci i mlodziez. Natomiast wychowanie zgodnie z pogladami naturalizmu jest glownie wspomaganiem wychowanka w jego rozwoju poprzez odzialywanie posrednie.

Wychowanie jako dokonywanie zmian w rozwoju wychowankow (bezposrednie)

Wychowanie rozumiane jako proces bezposredniego dokonywania zmian w rozwoju dzieci i mlodziezy zaklada wywieranie wplywu na owe zmiany glownie przez osoby dorosłe. Osoby te stanowia jedyny w swoim rodzaju konieczny warunek skutecznego realizowania celow wychowawczych, totez wychowanie takie odbywa sie niejako bez czynnego udzialu samych wychowankow lub z wyraznym ograniczeniem ich wlasnej aktywnosci(M.Łobocki 2003)

Definicje wychowania dyrektywnego(bezposredniego):
"dynamiczny, zlozony uklad oddzialywan spolecznych[...]wywolujacych zmiany w osobowosci czlowieka tym odzialywaniom poddawanego"(A.Gurycka, 1979)


<reszta jutro zaniemoglem ;/ >
Admin
Admin
Admin

Posts : 42
Reputation : 0
Join date : 10/01/2015

https://pedagogika.forumpolish.com

Powrót do góry Go down

Wyklad 3- 05.03.2015 Empty Re: Wyklad 3- 05.03.2015

Pisanie by Olka Sob Mar 07, 2015 9:30 pm

Definicje wychowania dyrektywnego (bezpośredniego):
⋄ „dynamiczny, złożony układ oddziaływań społecznych [...] wywołujących zmiany w osobowości człowieka tym oddziaływaniom poddawanego”(A. Gurycka, 1979);
⋄ „społecznie uznawany system działania pokoleń starszych na dorastające, celem pokierowania ich wszechstronnym rozwojem dla przygotowania wg określonego ideału nowego człowieka do przyszłego życia” (S. Kunowski, 1993);
⋄ „działanie zmierzające do trwałej modyfikacji, ukształtowania lub rozwinięcia dyspozycji emocjonalno-wolicjonalnych, a więc kierunkowych, w osobowości jednostki” (H. Muszyński, 1981);
⋄ „system działań zmierzających do określonych rezultatów wychowawczych” (R. Wroczyński, 1976);
⋄ „całość wpływów i oddziaływań, kształtujących rozwój człowieka oraz przygotowujących go do życia społeczeństwie” (T. Wujek, T. Pilch, 1974).

Wychowanie dyrektywne wyznacza wychowankom rolę „konsumentów usług edukacyjnych” i związane jest raczej z działalnością reprodukcyjną (odtwórczą) niż twórczą.
Wychodzi się tu z założenia, iż właściwie przemyślana technologia oddziaływań wychowawczych może na ogół zapewnić niezawodny sukces pedagogiczny.
Niemal całkowitą odpowiedzialnością za właściwy rozwój dzieci i młodzieży obarcza się głównie rodziców, wychowawców i nauczycieli. Tym samym zwalnia się wychowanków z odpowiedzialności za własny rozwój, ogranicza interakcje między dorosłymi a dziećmi i młodzieżą oraz bagatelizuje znaczenie aktywności własnej wychowanków dla efektywności wychowania.

Wychowanie jako wspomaganie wychowanków w rozwoju (pośrednie):
Rozumienie wychowania jako procesu wspomagania chłopców i dziewcząt w ich rozwoju nie zwalnia ich od ponoszenia za niego odpowiedzialności. Proces wychowania polega w tu na dyskretnym dopingowaniu wychowanków do osobistego angażowania się w proces samowychowania tj. do samorealizacji lub pracy nad sobą. Miarą sukcesu wychowawczego jest aktywizowanie dziewcząt i chłopców w ich samorozwoju, czyli w świadomym dokonywaniu przez nich pozytywnych zmian we własnych zachowaniach i postawach wobec innych.

Wychowanie pośrednie (niedyrektywne) wymaga od wychowawcy:
⋄ wchodzenia z dziećmi i młodzieżą w relacje oparte na współpracy i partnerstwie;
⋄ zachęcania ich do kierowania własnym rozwojem;
⋄ nieustannego towarzyszenia w ich radościach i smutkach;
⋄ częstego prowadzenia z nimi otwartych i szczerych rozmów;
⋄ wspomagania w realizowaniu tkwiących w nich możliwości.

Wychowanie pośrednie oznacza zatem: wyzwalać, dodawać odwagi, strzec przed ubezwłasnowolnieniem, usuwać wpływy zagrażające naturalnemu i spontanicznemu rozwojowi dzieci i młodzieży, przygotowywać ich do przyszłego życia przez mobilizację do własnej aktywności, pobudzać do zachowań zgodnych z oczekiwaniami społecznymi, zasadami moralności, w tym także etyki normatywnej. W tak rozumianym wychowaniu podkreśla się znaczenie współdziałania i współpracy po¬między wychowawcą i wychowankiem, a nade wszystko rolę ich wzajemnego porozumiewania się w atmosferze autentycznego partnerstwa i demokratyzmu.

O efektywności wychowania (także kształcenia) decyduje nie ilość i jakość przekazywanej wiedzy, lecz przyswojenie przez wy¬chowanka sposobu rozumienia wiedzy i wartości oraz wprowadzanie go w rozumienie problemów poznawczych i pobudzanie do refleksji wokół własnych problemów życiowych. Jest to równoznaczne z umożliwianiem mu samorealizowania się i świadomego kreowania własnej przyszłości. (M. Łobocki 2003)

Przykłady definicji wychowania, ujmujące ten proces jako wspomaganie wychowanków w rozwoju:
Wychowanie to:
⋄ „proces samorzutnego rozwoju w zakresie różnego rodzaju doświad¬czenia nabywanego przez wychowanka" (S. Kunowski, 1993, s. 167);
⋄ „pomaganie wychowankowi w rozwoju i ułatwia¬nie mu realizowania swoich możliwości" (H. Rylke, G. Klimowicz,1982, s. 152);
⋄ „dorastanie do zadań" lub „rozwijanie podmiotu za sprawą jego uczestnictwa w świecie" (B. Suchodolski, 1968);

Wychowanie a socjalizacja i inkulturacja
Wszelkie wychowanie, niezależnie od stopnia poprawności i skuteczności, nie jest jedynym czynnikiem warunkującym wielostronny rozwój dzieci i młodzieży. Z wychowaniem współwystępują zazwyczaj procesy socjalizacji i inkulturacji.

Socjalizacja
⋄ Socjalizacja „… część całkowitego wpływu środowiska, która wprowadza jednostkę do udziału w życiu społecznym, uczy ją zachowania wg przyjętych wzorów, uczy ją rozumienia kultury, czyni ją zdolną do utrzymania się i wykonywania określonych ról społecznych”. (J. Szczepański, 1970)
⋄ Proces socjalizacji obejmuje wpływ rodziny, grup rówieśniczych, otoczenia sąsiedzkiego, wpływ instytucji sformalizowanych, w tym głównie szkoły, kościoła i środków masowego oddziaływania. „…w procesie socjalizacji dokonuje się w obrębie danych grup społecznych przekazywania i przyjmowania ustalonych sposobów zachowania, norm i modeli oraz pewnego zasobu wiedzy odnoszącej się do otaczającej nas rzeczywistości”. (A. Kłoskowska, 1969)

____________________________________________________________

Ps. Jesteś Marcin leń i tyle Very Happy Very Happy Very Happy
Olka
Olka
Student

Posts : 23
Reputation : 1
Join date : 10/01/2015
Age : 30

Powrót do góry Go down

Powrót do góry

- Similar topics

 
Permissions in this forum:
Nie możesz odpowiadać w tematach